"Setsunai"
 
Toprak hâlâ sıcaktı.
Katana, ustasının son nefesinden arda kalan tek tanıktı. Saplandığı yer, bir mezar değildi — bir yemin yeriydi.
Onu oraya elleriyle değil, fikirleriyle sapladı.
Bir savaş kazanılmadı belki, ama bir inanç bozulmadı.
Kılıç paslanacak belki.
Ama oraya saplandığı an, "inanmanın da bir bedeli vardır" diye kazındı zamana.
 
Artık kimse o katanaya dokunmaz. Çünkü herkes bilir:
Bazen bir silah, sahibinden sonra da dövüşür.